11/06/2024 (1193)
அன்பிற்கினியவர்களுக்கு:
ரத்தக் கண்ணீரில் மோகன் கதாபாத்திரம் தாம் நினைப்பதைத்தான் செய்யும். புறக் கட்டுப்பாடுகள் எதனையும் ஏற்றுக் கொள்ளாது. உடல் சீரழிந்த நிலையிலும் தமக்கு உதவியவர்க்கும் பெரு வியாதியோ என்னவோ என்று கிண்டலடிக்கும். இஃது கயமையின் ஒரு வெளிப்பாடு. தாம் ஏதோ மேல் என்று நினைத்துக் கொள்ளும். அதற்கு அளவில்லாக் காரணங்களைக் கற்பித்துக் கொள்ளும்.
உதவியவர், பார்வையைவிட்டு மறைந்தபின் சொல்வதாக அந்த வசனம் வரும். அது ஏன் என்றால் ஒரு அச்ச உணர்வுதான். அது நாள்வரை, நேருக்கு நேர் கிண்டலடிக்கும் மோகன் தன் இறுதிக் கட்டத்தில் இருக்கும்போது பயம் வந்துவிடுகிறது.
அஃதாவது, கீழ்களது வாழ்க்கை நெறியைக் கட்டுப்படுத்துவது அந்த அச்ச உணர்வே. உயிரைப் பிடித்துக் கொண்டு வாழ வேண்டும் என்று எண்ணும்பொழுதுதான் அந்த அச்ச உணர்வும் அதுகளுக்கு வரும்.
அச்சமே கீழ்கள தாசாரம் எச்சம்
அவாவுண்டேல் உண்டாம் சிறிது. – 1075; - கயமை
ஆசாரம் = வாழ்க்கை நெறி;
கீழ்களது ஆசாரம் அச்சமே = கயவர்களின் வாழ்க்கை நெறி என்பது தன்னால் ஏதும் செய்ய இயலாத நிலையில் வரும் பய உணர்வே; எச்சம்
அவாவுண்டேல் உண்டாம் சிறிது = இன்னும் சிறிது காலத்தைக் கழிக்க வேண்டுமே என்ற எண்ணத்தினால் அந்த அச்ச உணர்வும் சிறிது தோன்றும்.
கயவர்களின் வாழ்க்கை நெறி என்பது தன்னால் ஏதும் செய்ய இயலாத நிலையில் வரும் பய உணர்வே! இன்னும் சிறிது காலத்தைக் கழிக்க வேண்டுமே என்ற எண்ணத்தினால் அந்த அச்ச உணர்வும் சிறிது தோன்றும்.
இயலாத பொழுது நல்லவன் போல் காட்டிக் கொள்வது கீழ்மையின் பண்பு.
கயவர்கள் தங்களின் செய்கைகளால் துன்பத்திற்கு ஆளாகாத வரையில் ஆட்டம் போடுவார்கள். தம்மைப் போல் கயவர்களாக இருப்பவர்கள் சமூகத்தின் முன் தோல் உறிக்கப்படும் பொழுது, அப்பாடா, என்னைப் பார் நான் எவ்வளவு பெரிய கில்லாடி, இன்னும் மாட்டிக் கொள்ளாமல் இருக்கிறேனே என்று மார்த்தட்டிக் கொள்ளும்.
அவன் மாட்டிக் கொண்டானே நாம் திருந்தி விடுவோம் என்று நினைக்காது. அவன் எப்படி மாட்டிக் கொண்டான்; நாம் அது போன்றதொரு நிலையில் எவ்வாறு தப்பித்துக் கொள்ளலாம் என்றெல்லாம் திட்டம் போட்டுக் கொள்ளும்.
பட்டி என்றால் இடம் என்று பொருள்படும். ஆட்டுப்பட்டி என்றால் ஆடுகளை அடைக்கும் இடம்.
அகம் என்றால் மனம் என்று பொருள்படும். அகப்பட்டி என்ற சொல்லை வரும் பாடலில் பயன்படுத்துகிறார். கயவர்களின் வரம்பு அகப்பட்டி மட்டுமே. அஃதாவது, அவர்களின் செயல்கள் எல்லாம் தங்கள் மனம் போன போக்கிலேதான் இருக்கும்.
அவர்களின் செயலால் பிற உயிர்களுக்கு என்னாகும் என்றெல்லாம் நினைப்பவர்கள் அல்லர் அவர்கள்.
சரி, நாம் பாடலுக்குச் செல்வோம்:
அகப்பட்டி ஆவாரைக் காணின் அவரின்
மிகப்பட்டுச் செம்மாக்கும் கீழ். – 1074; - கயமை
கீழ் அகப்பட்டி ஆவாரைக் காணின் = கயவர்கள் தங்களைப் போன்றே கீழ்த்தரமான வேலைகளைச் செய்து துன்பத்திற்கு ஆளானவர்களைக் கண்டால்; அவரின் மிகப்பட்டுச் செம்மாக்கும் = இவர்கள் எல்லாம் எனக்கு ஈடாகமாட்டார் என்று இறுமாக்குமாம்.
கயவர்கள் தங்களைப் போன்றே கீழ்த்தரமான வேலைகளைச் செய்து துன்பத்திற்கு ஆளானவர்களைக் கண்டால், இவர்கள் எல்லாம் எனக்கு ஈடாகமாட்டார் என்று இறுமாக்குமாம்.
அறிஞர் பெருமக்களின் உரைகள் சற்று வித்தியாசமானதாக உள்ளன.
தமிழறிஞர் இரா. சாரங்கபாணி: கீழ்மகன் தன்னிலும் தாழ்ந்த, நெறிகடந்து ஒழுகுபவரைக் கண்டால் தான் அத்தீய ஒழுக்கத்தில் தலைசிறந்து நிற்றலை நினைந்து இறுமாப்படைவான்.
நாவலர் இரா. நெடுஞ்செழியன்: கயவர்கள், தம்மைக் காட்டிலும் குறைந்த கீழ் மக்களைக் காண நேர்ந்தால் தாமே அவர்களிடையில் சிறந்து விளங்குவதாக எண்ணி, இறுமாப்புக் கொள்வார்கள்.
மூதறிஞர் சாமி சிதம்பரனார்: கீழ் மகன், பட்டியாக நடப்பவரைக் கண்டால், தான் அவரைவிட இன்னும் பட்டித்தனமுடன் நடந்து கொள்வான்.
பெரும்பாலான அறிஞர் பெருமக்களின் உரைகள் இவ்வாறே.
மீண்டும் சந்திப்போம். நன்றியுடன், உங்கள் அன்பு மதிவாணன்.
Commentaires